Wat zijn ‘stranded managers’?

Door de Corona-pandemie zijn van de ‘assets’, de activa of bezittingen van grote en kleine bedrijven, maar ook van de Overheid ‘stranded assets’ geworden.  

Naast de bekende materiele activa zoals gebouwen etc wordt o.a. sinds de opkomst van het Internet steeds meer immateriele activa bij waardering van bedrijven en op de balans opgenomen. Waaronder patenten, IPRs, maar ook ‘human capital’, ‘customer capital’ en ‘relationship capital’ in het algemeen. 

Onder human capital vallen managers en medewerkers met een vast contract. Daarbij zijn er bedrijfseconomisch gezien twee soorten waarden van belang: de boekwaarde en de waarde die men creeert of vernietigt binnen de formele organisatie door hun organisatiekosten.

Lees ook: ‘De toekomst van managen, organiseren en samenwerken’, ‘Wat zijn organisatiekosten?’, ‘Hoe ga je om met ontslag tijdens Corona?’, ‘Wat is de virtuele organisatie?’, & ‘Wat is de virtuele eenmanszaak?’ 

Sinds het begin van de Coronacrisis blijkt jammer genoeg in de praktijk dat veel managers de vereiste crisis management vaardigheden missen. Dus ze voegen eigenlijk weinig of geen waarde toe. Als ze daartegenover ook nog eens hoge vaste salarissen krijgen, al dan niet in combinatie met bijvoorbeeld bonussen, dan zijn die managers eigenlijk een soort stranded immateriële asset: ‘stranded managers’.

De defintie van ‘stranded managers’:

stranded managers zijn een vorm van ‘gestrande immateriële activa’ of ‘immaterieel bezittingen’, immateriële waardeloos geworden ‘bezittingen’ van een organisatie.