Maverick of Don Quixote?
Dit blog publiceerde ik eerder op 19 januari 2015 op mijn oude site rond ‘dagboek van en bankier’.
In 1995 las ik tijdens mijn EEP MBA het boek ‘Maverick’ van Ricardo Semler. Dat boek heeft me enorm geïnspireerd in mijn latere loopbaan in de financiële sector. In dit blog wordt uitgelegd wat een maverick is, hoe je een maverick kunt worden en hoe mavericks een rol kunnen spelen bij het veranderen van organisaties van binnenuit.
Wat is een maverick eigenlijk?
Een maverick (m/v) is een vrijbuiter, een vrijgevochten geest en onorthodox individu. Noem het maar even een soort ‘Lucky Luke’. Hij is integer en betrouwbaar, cijfert zichzelf vaak helemaal of gedeeltelijk weg en is niet te beroerd om risico’s te nemen en de kolen uit het vuur te halen. Hij heeft een broertje dood aan onrecht en springt vaak in de bres voor de zwakkeren. Het is een evenwichtskunstenaar die altijd cool blijft, ook al staan de gieren klaar om hem af te maken en op te eten als hij gewond is. Maar hij redt zich er altijd weer heelhuids uit.
Een ander interessant aspect is dat anderen hem een maverick vinden maar dat hij of zij zich daar zelf meestal niet zo mee bezighoudt: hij is nu eenmaal zo, hij kan niet anders.
Kun je een maverick worden of ben je als maverick geboren?
Dit is een moeilijke vraag. Naar mijn mening kun je mensen mensen wel bepaalde aspecten aanleren in de vorm van trucs en checklists, maar dat het een beetje is als ‘ondernemend’, ‘creatief’ of ‘innovatief’: je moet het wel in je hebben, in je genen.
Nu is het zeker zo dat je opvoeding en je sociale omgeving een belangrijke rol spelen, maar dat geldt eigenlijk ook voor je latere, professionele leven. Net als je vader of moeder en je familie en vrienden ervoor kunnen zorgen dat je je op een bepaalde manier ontwikkelt, geldt dat zonder twijfel ook voor het succesvol kunnen fungeren als maverick binnen een organisatie.
Met andere woorden, de werkomgeving moet er wel geschikt voor zijn. In de bedrijfscultuur van een traditionele, hiërarchische ‘dino-organisatie’ krijgen mavericks het in principe moeilijk als ze al de kans krijgen om op te staan. En in kleinere organisaties gaat het ook gemakkelijker dan in grote of middelgrote organisaties: de cultuurschok is dan minder groot of is helemaal afwezig.
Lees ook: Wat lezers zeggen over ‘Dagboek van een bankier’, ”Dagboek van een bankier’ nu ook als e-book uit’, & De bank van Zalm: hoe onderzoeksjournalisten het ‘Bos’ in werden gestuurd
Maverick of Don Quixote?
Op basis van mijn eigen ervaringen en die van anderen waaronder natuurlijk Ricardo Semler zelf, kun je concluderen dat de organisatie waarin je moet opereren wel de juiste omgeving moet scheppen waarin je als maverick moet opereren. Zelfs Lucky Luke legt het af tegen te veel boeven en gieren….!
In tegenstelling tot change agents heb je als maverick immers ook geen formele status of formeel mandaat. Je hebt een voorbeeldfunctie, je ‘loopt vaak voor de muziek uit’. Je moet voldoende sponsoren hebben en de bedrijfscultuur moet er rijp voor zijn. EEN sponsor is wat mij betreft niet genoeg.
Op tijd vertrekken is wel zo verstandig.
En dan nog kan het verstandig zijn om op een bepaald moment als slimme Lucky Luke eieren voor je geld te kiezen en al schietend het hazenpad te kiezen zoals ik in 2011 heb gedaan in ‘De bank van Zalm’. In plaats van een soort Don Quixote te worden die zonder enige steun tegen windmolens vecht en er zelf onderdoor aan gaat.
Mvg
Tony de Bree
p.s. Laten we contact maken op LinkedIn en volg me op Instagram en op Twitter in het Nederlands: @2urigewerkdag, @ikstartonline, @wordpresszzpers en @dagboekbankier.
